พลาสติกส่วนใหญ่ติดไฟได้ พลาสติกถูกใช้อย่างแพร่หลายในการก่อสร้าง ไอน้ำ เครื่องจักร เรือ เครื่องใช้ไฟฟ้า เฟอร์นิเจอร์ และของใช้ในชีวิตประจำวัน แต่พลาสติกเหล่านี้จำเป็นต้องติดไฟได้เพื่อความปลอดภัยในการใช้งานและป้องกันอัคคีภัย หน้าที่ของสารหน่วงการติดไฟคือการเพิ่มความต้านทานการติดไฟของวัตถุสูง ๆ วิธีการหน่วงการติดไฟ มีดังนี้
      ① หลังจากที่สารหน่วงการติดไฟสลายตัว จะมีการผลิตก๊าซที่ไม่ติดไฟที่หนักกว่าหรือของเหลวที่มีจุดเดือดสูงบนพื้นผิวของพลาสติกเพื่อแยกหรือลดการซึมผ่านของออกซิเจนเพื่อป้องกันการเผาไหม้
      ② เคลือบชั้นสารหน่วงไฟบนพื้นผิวพลาสติกเพื่อป้องกันไม่ให้ไหม้เนื่องจากออกซิเจน
      ③เพิ่มสารหน่วงไฟที่สามารถจับอนุมูลอิสระเพื่อขัดขวางปฏิกิริยาออกซิเดชันและป้องกันไม่ให้การเผาไหม้เกิดขึ้นหรือดำเนินต่อไป
      สารหน่วงไฟประเภทหลักมีดังนี้
      ① สารประกอบที่มีคลอรีน เช่น คลอรีนพาราฟินที่มีคลอรีน 70% ส่วนใหญ่จะใช้ในโพลิเอทิลีนและโพลิสไตรีน
      ② สารประกอบที่ประกอบด้วยโบรมีน เช่น decabromodibenzene, tetrabromophthalic acid ส่วนใหญ่จะใช้ใน polystyrene, polyolefin, ABS, epoxy resin เป็นต้น
      ③ สารประกอบที่มีฟอสฟอรัส เช่น กรดไตรคลอโรอะเซทิลฟอสฟอริก ส่วนใหญ่จะใช้ในโพลิไวนิลคลอไรด์ โพลีเอสเตอร์ เรซินฟีนอล ฯลฯ
      ④ สารประกอบที่ประกอบด้วยพลวง เช่น ไตรออกไซด์ ส่วนใหญ่จะใช้ในโพลีไวนิลคลอไรด์และโพลิโอเลฟินส์

      เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับสารหน่วงไฟมีดังนี้

      ①อย่าลดคุณสมบัติทางกายภาพของพอลิเมอร์ เช่น ความต้านทานความร้อน ความแข็งแรงเชิงกล คุณสมบัติทางไฟฟ้า
      ②อุณหภูมิการสลายตัวไม่ควรสูงเกินไป แต่ไม่สามารถย่อยสลายได้ที่อุณหภูมิการประมวลผล
      ③มีความทนทานและทนต่อสภาพอากาศได้ดี
      ④ราคาเบาๆ.