บรรจุภัณฑ์ฟิล์มหดถูกนำมาใช้ครั้งแรกในฝรั่งเศสในปี 2479 และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1960 วิธีการผลิตที่พบมากที่สุดคือใช้วิธีเงินเฟ้อแบบอัดรีดแบบวงกลมหรือวิธีการหล่อแบบอัดรีดแบบแคบ สำหรับพีวีซี ยังสามารถใช้วิธีรีดและหล่อด้วยตัวทำละลายเพื่อผลิตได้และความหนาของฟิล์มจะสม่ำเสมอ ประสิทธิภาพที่ดี แต่เนื่องจาก การลงทุนขนาดใหญ่ในอุปกรณ์การผลิตและต้นทุนการผลิตสูงจึงไม่ค่อยได้ใช้ ฟิล์มหดทำโดยการยืดแผ่นหรือท่อโพลีเมอร์ที่อุณหภูมิเหนือจุดอ่อนตัวเพื่อให้สายโซ่โพลีเมอร์อยู่ในแนวเดียวกัน จากนั้นจึงแก้ไขการวางแนวนี้โดยการทำให้เย็นลง เมื่อใช้ ตราบใดที่ฟิล์มบรรจุและให้ความร้อนจนถึงอุณหภูมิในขณะที่ยืด ฟิล์มจะหดตัวและปลดปล่อยความเครียดและพลังงานที่เก็บไว้ระหว่างการยืด การหดตัวของฟิล์มถูกกำหนดโดยระดับการยืดตัวระหว่างกระบวนการวางแนว และยังเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบของพอลิเมอร์และสภาวะของกระบวนการระหว่างการผลิต การหดตัวโดยรวมของฟิล์มหดสามารถสูงถึง 15% ถึง 80% ในขณะที่ต้องการใช้ทั่วไปเพียง 15% ถึง 30% เท่านั้น ผลิตภัณฑ์รูปทรงแปลก ๆ ต้องมีอัตราการหดตัวมากกว่า 50% โดยทั่วไป ฟิล์มหดที่มี จำเป็นต้องมีอัตราการหดตัวที่สมดุลในทิศทางแนวตั้งและแนวนอน สำหรับบรรจุภัณฑ์และฟิล์มฉลากหดของสินค้าแบบท่อนั้นจำเป็นต้องมีการหดตัวแบบทิศทางเดียวเท่านั้น www.handern.com อุปกรณ์ฟิล์มหดด้วยความร้อน
      อุณหภูมิการหดตัวโดยทั่วไปอยู่ระหว่าง 655～176.6C (150T～350) ขึ้นอยู่กับชนิดของฟิล์ม ตัวอย่างเช่น อุณหภูมิการหดตัวของฟิล์มหด PVC คือ 65.5~1488℃ (150T~300) และอุณหภูมิการหดตัวของ PP คือ 1655 (330F) ฟิล์มหดตัวด้วยความร้อนบางชนิดมีความทนทานต่ออุณหภูมิได้ดีและสามารถให้ความร้อนได้หลายครั้งเพื่อให้ได้บรรจุภัณฑ์ที่มีอัตราการหดตัวต่างกัน หลักการคือการใช้ความร้อนและเวลาขั้นต่ำเพื่อให้ได้การหดตัวที่เพียงพอ www.handern.com อุปกรณ์ฟิล์มหดด้วยความร้อน